سلسله داستان‌های مهاجرت به کانادا  – مجوز کار تمام‌وقت در حین تحصیل – قسمت آخر 

دکتر امیرحسین توفیق – ونکوور

در شمارهٔ پیش خواندید که راج با ویزای تحصیلی وارد کانادا شد و پس از مدتی برای ازدواج با نامزدش به هندوستان برگشت و آن‌ها به‌طور رسمی ازدواج کردند. پس از چندی همسر راج توانست ویزای کار بگیرد و راهی کانادا شود، ولی با وجود اینکه در حرفه‌اش متخصص بود و تجربهٔ خوبی هم داشت، چون زمان انقضای ویزای کارش که با زمان انقضای ویزای تحصیل همسرش یکی بود، تنها شش ماه بود، کسی او را استخدام نمی‌کرد. چندی بعد پدر راج که در زمان دریافت ویزای تحصیلی او تعهد کرده بود هزینه‌های زندگی‌‌اش را در کانادا تأمین کند، به او گفت که آفت به مزرعه‌اش زده و نمی‌تواند از عهدهٔ این کار برآید. مدت کوتاهی پس از آن هم همسر راج به او گفت که باردار است و به‌زودی باید در انتظار پیوستن عضو تازه‌ای به خانواده باشند. همهٔ این‌ها موجب شد راج که تنها می‌توانست ۲۰ ساعت در هفته کار کند، به این نتیجه برسد که دیگر نمی‌تواند به تحصیل ادامه دهد و باید درسش را نیمه‌تمام رها کند و فقط کار کند. او با تحقیق متوجه شده بود که می‌تواند از قانون ویژهٔ دانشجویان بی‌بضاعت استفاده کند و به‌جای درخواست تمدید مجوز تحصیل، برای مجوز کار اقدام کند. و حالا ادامهٔ داستان:

راج پس از آنکه درخواست مجوز کار خود را به‌همراه درخواست تمدید مجوز کار همسرش به‌صورت آنلاین به دفتر ویزا در شهر ادمونتون ارسال کرد، از اینکه پیش از خاتمهٔ اعتبار مجوز‌ها درخواستش را ارسال کرده، خوشحال بود و فکر می‌کرد که خودش و همسرش هر دو می‌توانند و اجازه دارند همچنان کار کنند و امیدوار بود به‌زودی تمدید مجوز کار هر دوشان را دریافت نماید.

سه ماه از ارسال پرونده گذشته بود و هیچ خبری از دفتر ویزا نشده بود و در همان زمان اعلام شد که ویروسی ‌به‌نام کرونا در سراسر دنیا پخش شده است و علاوه بر پروتکل‌های بهداشتی‌ای که روزانه به‌روز می‌شد، راج و همسرش هم که به‌تازگی کاری پیدا کرده بودند، به‌دلیل جلوگیری از شیوع کرونا، و به‌واسطهٔ تعطیلی و ازدست‌دادن کارشان، خانه‌نشین شدند. راج از اینکه شانسش تا این حد، بد است به خودش لعنت می‌فرستاد و نگرانی جدیدی دامنش را گرفت. اما وقتی متوجه شد که کمک‌های دولتی می‌تواند شامل حالش شود، کمی آرامش پیدا کرد. مخصوصاً زمانی که آخرین پاسخ مکاتبه‌اش با وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا را دریافت کرد که در آن قید شده بود به‌دلیل جلوگیری از شیوع کرونا، اغلب دفاتر وزارت مهاجرت تعطیل و کارمندان آن وزارتخانه به‌صورت دورکاری به پرونده‌ها رسیدگی می‌کنند، کمی آرام شد، اما فهمید که روند بررسی پرونده‌اش، طولانی‌تر از حالت عادی خواهد شد.

در ماه اوت سال ۲۰۲۰، همسر راج در بیمارستان زایمان کرد و چون هنوز مجوز کارشان تمدید نشده بود، بیمارستان می‌خواست هزینهٔ زایمان و بستری‌شدن همسر راج را از آن‌ها بگیرد. وقتی راج متوجه شد که بیمارستان از او مبلغی حدود ۳۰ هزار دلار را مطالبه می‌کند، تا مرز سکته پیش رفت. راج، بسیار مکاتبه کرد و تماس گرفت و حتی دست به دامن نمایندهٔ پارلمان منطقهٔ خود شد تا نهایتاً توانست بیمارستان را متقاعد کند که مشابه تمام ساکنان قانونی ونکوور، از آن‌ها هزینه‌ای نگیرند. 

وقتی پسر راج یک‌هفته‌‌اش شد، مجدداً راج برای چهارمین بار با دفتر ویزا مکاتبه کرد و پاسخ همچنان این بود که صبور باشید، چون شرایط همه‌گیری کروناست و امکان اعلام زمان رسیدگی به پرونده وجود ندارد.

روزها و ماه‌ها از پی هم می‌گذشتند. راج با بهترشدن شرایط کرونا کمی آرام‌تر شده بود، دوباره به محل کارش فراخوانده شده بود و همسرش هم در خانه از بچه نگهداری می‌کرد.

نهایتاً در ماه آوریل سال ۲۰۲۱، نامه‌ای از دفتر ویزای ادمونتون دریافت کرد که با خواندن آن، شوکه شد. افسر پرونده در نامهٔ دو صفحه‌‌ای خود اشاره کرده بود که:

شما با ویزای تحصیلی وارد کانادا شدید و به یک‌باره تحصیلات خود را متوقف کرده‌ و اعلام کردید که به‌دلیل شرایط مالی نامناسب درخواست ویزای کار مختص دانشجویان بی‌بضاعت را دارید. این درحالی است که همسر شما مجوز کار تمام‌وقت داشته است و شما تنها مجاز به انجام کار تا سقف ۲۰ ساعت در هفته بوده‌اید. در این مدت نه‌تنها تحصیل خود را نیمه‌کاره گذاشته‌اید، تمام‌وقت هم کار کرده‌اید و این کار شما خلاف قانون است. لذا، به استناد بخش ۴۰ و ۴۱ قانون مهاجرت کانادا می‌بایستی بلافاصله کشور را ترک کنید. در غیر این‌صورت، بر اساس بخش ۴۴ قانون مهاجرت، از کانادا اخراج می‌شوید.

افسر پرونده در خاتمه قید کرده بود که بر اساس شرایط فعلی کشور هندوستان، برای آگاهی از شرایطی که کانادا قائل شده است، به وبسایت وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا مراجعه کنید.

راج، پس از آنکه آرام شد، با دوستانش مشورت کرد و با معرفی به یک مشاور مهاجرت، از شرایط و اقدام برای فرجام‌خواهی پرسید و پاسخی بدین شرح دریافت کرد:

با توجه به شرایط شما و مطالعهٔ دقیق پرونده، نظر به آنکه فرزند شما به‌دلیل تولد در کانادا نه پاسپورت کانادایی دارد و نه پاسپورت کشور خودتان را و نیز چون شرایط همه‌گیری کرونا این روزها در هندوستان وخیم است و دولت کانادا از حفظ سلامت و ایمنی شما نگران است، بر اساس قانون و شرایط فعلی می‌توانید برای تمدید زمان خروجتان اقدام کنید، اما متأسفانه چون قوانین را زیر پا گذاشته‌اید و با نیمه‌کاره رهاکردن تحصیل، به‌صورت تمام‌وقت در حال کار بوده‌اید، به‌ناچار می‌بایستی کشور را ترک کنید تا امکان بازگشت مجدد در آینده را داشته باشید.

راج و همسرش به‌همراه کودک خود، ناراحت از این همه نگرانی و فشاری که در این مدت تحمل کرده بودند، دفتر مشاور مهاجرت را به‌سمت خانه ترک کردند تا مقدمات بازگشت به هندوستان را تدارک ببینند.

پایان

نظرات

ارسال دیدگاه